سفارش تبلیغ
صبا ویژن
از گریختن نعمتها بترسید که هر گریخته‏اى باز نخواهد گردید . [نهج البلاغه]
 

استان آذربایجان غربی با احتساب دریاچه ارومیه حدود 43660 کیلومتر مربع مساحت دارد. این استان که در شمال غرب ایران واقع شده¼/SPAN>65/2 درصد از مساحت کل کشور را تشکیل می‌دهد.

استان آذربایجان غربی از طرف شمال و شمال شرق با جمهوری آذربایجان و ارمنستان، از غرب با کشورهای ترکیه و عراق، از جنوب با استان کردستان و از شرق با استان آذربایجان شرقی و زنجان همسایه است .بر اساس آخرین آمار تقسیمات کشوری این استان دارای 12 شهرستان، 28¼/SPAN>بخش، 14 شهر ، 103 دهستان و 3227 آبادی دارای سکنه می‌باشد و مرکز آن شهر تاریخی ارومیه است .

 

استان آذربایجان غربی یکی از مناطق کوهستانی کشور است و توپوگرافی متنوع و گسترده‌ای دارد. بر اساس ساختار طبیعی استان ، اکوسیستم‌های ویژه‌ای از ترکیب گیاهان در سطوح مختلف پوشش گیاهی در اشکورهای مختلف توپوگرافی به وجود آمده است که اهم آن‌ها به شکل جنگل‌ها و مراتع خودنمایی میکنند. این استان عمدتاً تحت تاثیر جریان هوای مرطوب اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه است، ولی در برخی از ماه‌های زمستان، توده هوای سردی از اطراف شمال، هوای مدیترانه‌ای آن را متاثر کرده و موجب کاهش قابل توجه دما می‌شود .

 

از نظر تاریخی ، تاریخ باستانی آذربایجان با تاریخ قوم ماد در آمیخته است. قوم ماد پس از مهاجرت به ایران آرام آرام قسمت‌های غربی ایران از جمله آذربایجان را تصرف کردند . مقارن این ایام دولت‌هایی در اطراف آذربایجان وجود داشت که از آن جمله می‌توان به دولت آشور در شمال بین النهرین ، دولت هیق در آسیای صغیر ، دولت اورارتو در نواحی شمال و شمال غرب ، اقوام کادوسی در شرق و کاسی‌ها در حوالی کوه‌های زاگرس اشاره کرد . بعد از تاسیس دولت ماد ، آذربایجان به ماد کوچک معروف شد و مشتمل بر شهرهای قدیمی همدان ، ری ، اصفهان و کرمانشاه بود . بعد از غلبه اسکندر مقدونی به ایران ، سرداری به نام آتورپات در آذربایجان ظهور کرد و از اشغال آن توسط یونانیان ممانعت به عمل آورد .¼/SPAN>از آن به بعد این سرزمین به نام آتورپاتگان معروف شد . آتورپات به پادشاهی رسید و آن ناحیه را مستقل اعلام نمود . حکومت جانشینان آتورپات در آذربایجان در زمان اشکانیان نیز ادامه یافت و این منطقه توانست کماکان استقلال خود را حفظ کند . سر انجام اردشیر بابکان موسس سلسله ساسانی بر حکمرانان آذربایجان استیلا یافت.


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط حسن 88/11/8:: 4:0 عصر     |     () نظر

 
 

این‌ نامها نوع‌ گاه‌شماری به‌ کار رفته‌ در این‌ اسناد را روشن ‌می‌کند. به‌رغم‌ سایر گاه‌شماری‌های‌ دوره‌ اشکانی‌، که‌ در آنها طول‌ سال‌ بر اساس‌ گاه‌شماری سلوکی‌ بوده‌ (که‌ خود برگرفته ‌از گاه‌شماری شمسی‌ ـ قمری‌ بابلی‌ بوده‌ و بر اساس‌ سالهای ‌قمری‌ محاسبه‌ می‌شده‌)، در این‌ اسناد نوعی‌ گاه‌شماری شمسی ‌به‌ کار رفته‌ است‌. این‌ موضوع‌ نیازمند بررسی‌ است‌ که‌ گاه‌شماری‌هایی‌ که‌ طول‌ سال‌ در آنها بر مبنای‌ سال‌ شمسی‌ محاسبه‌ می‌شده‌ از چه‌ زمانی‌ در ایران‌ رواج‌ یافته‌اند و آرایه‌ کبیسه‌های‌ آنها چگونه‌ بوده‌ است‌. موضوع‌ استفاده‌ از انواع‌ گاه‌شماری‌های‌ شمسی‌، در دوره‌ پیش‌ از هخامنشی‌، تنها در آثار دانشمندان‌ اسلامی‌ ذکر شده‌ است‌ (نک: همین‌ بخش‌، قسمت‌ الف‌: 1)، اما از شناسایی‌ طول‌ سال‌شمسی‌ در زمان‌ هخامنشیان‌ گزارشهایی‌ وجود دارد، از جمله‌ گزارشی‌ از کوئینتوس‌ کورتیوس‌ روفوس‌، مؤلف‌ رومی‌ (زندگی‌ در حدود قرن‌ اول‌ میلادی‌)، که‌ بنا بر آن‌ پیشاپیش‌ سپاه ‌داریوش‌ سوم‌، 365 مردجوان‌، به‌ تعداد روزهای‌ سال‌، حرکت ‌می‌کردند (بیکرمان‌، ص‌ 788ـ789). اگر چه‌ چنین‌ روایاتی‌ به‌ تنهایی‌، مبین‌ رواج‌ نوعی‌ گاه‌شماری شمسی‌ در دوره‌ هخامنشی ‌نیست‌، بحثهای‌ گوناگونی‌ درباره‌ زمان‌ رواج‌ نخستین‌ صورت‌ گاه‌شماری شمسی‌ یا آرایه‌های‌ کبیسه‌های‌ آن‌ صورت‌ گرفته‌است‌؛ از جمله‌ رواج‌ گاه‌شماری با طول‌ سال‌ 360 روز یا 365 روز در آغاز دوره‌ ساسانی‌ (برای‌ آگاهی‌ از خلاصه‌ این‌ بحثها نک: تقی‌زاده‌، ج‌ 10، ص‌ 50 ـ53؛ عبداللهی‌، 1366 ش‌، ص‌ 177ـ201). اما با استناد به‌ روش‌ اعمال‌ کبیسه‌ یک‌ ماهه‌ در هر 120سال‌، برای‌ تطبیق‌ فصول‌ در گاه‌شماری‌های‌ «وَهیژکی‌»، رواج‌ گاه‌شماری‌هایی‌ با طول‌ سال‌ شمسی‌ در قرن‌ چهارم‌ قبل‌ از میلاد در ایران‌ تأیید می‌شود (نک: عبداللهی‌، 1366 ش‌، ص‌ 358ـ359، جدول‌ 7).¼/SPAN>تقریباً تمامی‌ سفال‌شکسته‌های‌ نسا با گاه‌شماری اشکانی‌، تاریخگذاریهای‌ شده‌اند که‌ مبدأ آن‌ همان‌ مبدأ اشکانی‌ (آغاز سلطنت‌ اشک‌ اول‌) است‌ که‌ در گاه‌شماری سلوکی‌ دوره‌ اشکانی ‌نیز استفاده‌ می‌شده‌ است‌. طول‌ سال‌، شمسی‌ بوده‌ و نام‌ ماههای ‌سال‌ به‌ صورت‌ پارتی‌ و آرایه‌ روزهای‌ آن‌، دوازده‌ ماه‌ سی‌ روزه‌ و پنج ‌روز «اندرگاه‌» بوده‌ است‌. هر یک‌ از روزهای‌ ماه‌ نیز نامی ‌داشته‌اند (برای‌ آگاهی‌ از نام‌ روزها در این‌ گاه‌شماری نک: همان‌، ص‌ 352ـ353؛ برای‌ آگاهی‌ از نام‌ ماهها نک: جدول‌ 4 و برای‌ نام‌ روزها نک: جدول‌ 5). کهنترین‌ سند تاریخدار با گاه‌شماری اشکانی‌ متعلق‌ به‌ سال‌ 97 اشکانی‌/ 151 ق‌م‌ و متأخرترین‌ سند نیز متعلق‌ به‌ سال‌ 235 اشکانی‌/ 13 ق‌م‌ است (همان‌، ص‌161


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط حسن 88/11/8:: 3:59 عصر     |     () نظر

   1   2   3   4   5   >>   >